De jaarlijkse vleermuistelling viel dit jaar samen met onze nachtvlindernacht. Beide activiteiten zijn sterk afhankelijk van mooi weer om succesvol te zijn — en laat dat nou net ontbreken. Het was fris (ongeveer 10 °C), het waaide en er viel motregen. Allemaal omstandigheden waar zowel vleermuizen als nachtvlinders liever ver van blijven.
Vleermuizen eten insecten, en die vliegen minder bij dit soort weer. Bovendien wordt de vacht van vleermuizen nat van de regen, waardoor hun energiebehoefte stijgt om warm te blijven. Daarbij worden ze zwaarder en minder wendbaar, wat het vangen van insecten bemoeilijkt. Kortom: voldoende redenen voor vleermuizen om ergens droog en warm de nacht door te brengen.
Onze vrijwilligster ter plaatse gaf aan dat ze de afgelopen twee nachten geen vleermuizen had gezien, ondanks gericht zoeken. Een slecht teken — of toch niet?
Midden mei is kraamtijd. De jongen zijn (of worden) dan geboren en hebben moedermelk nodig. Daardoor kan een moeder het zich niet veroorloven om nachtenlang niet te jagen. Niet jagen betekent niet eten, en dat leidt tot een verminderde melkproductie — met hongerige jongen als gevolg. Dus na een paar nachten uit beeld te zijn geweest, móésten ze er vannacht wel op uit.
Rond zonsondergang vertrokken we, met weinig hoop op succes. Gelukkig bleken onze sombere verwachtingen ongegrond. We waren met tien mensen en liepen met drie soorten vleermuisdetectoren. En laat nou net de oudste detector in ons bezit als eerste beginnen te ratelen! Dat was ‘m: de gewone dwergvleermuis. Al snel zagen we hem hoog tussen de bomen vliegen. Ook de andere detectoren produceerden spoedig de ons bekende vleermuisgeluiden.
Toen bewees de Teensy Bat zijn meerwaarde. Het zichtbaar maken van sonogrammen tilde de waarnemingen naar een hoger niveau. Latijnse namen, specifieke frequenties en termen als “hockey stick” vlogen ons om de oren.
Conclusie: een geslaagde avond, waarbij onze sombere verwachtingen gelukkig niet uitkwamen.
En de nachtvlinders? Daar plannen we alweer een nieuwe avond voor!
Tekst: Kevin
Foto’s: Hillie