De zon gaat onder, de omgeving verliest zijn kleur en vogels zoeken hun rustplekjes op.
Enthousiaste kreten om ons heen: “Daar, daar!” en de detectoren ratelen en de lampjes branden op de kinderdetectoren. De Gewone dwergvleermuis fladdert boven ons hoofd en als de schemering inzet laat ook de Laatvlieger zich zien.
We zijn op een camping en hebben de kinderen en hun ouders veel verteld over de vleermuizen. De eerste vraag die wij aan het publiek stellen is veelal: “Wie van jullie heeft de vleermuis als lievelingsdier?” Niemand is enthousiast, het zijn de gidsen die de arm opsteken, maar het publiek niet. Ze vinden ze eng, ze drinken bloed, ze vliegen in je haar. Maar later als we naar buiten gaan en deze prachtige dieren zien vliegen willen ze allemaal een detector en vinden ze de vleermuizen prachtig.
We doen dit vaak, vorig jaar tussen april en eind oktober hebben we vijfentwintig keer een excursie op een camping verzorgd. Daarnaast hebben wij viermaal een avondvullende lezing gegeven. Met ons verhaal hebben we vorig jaar 900 mensen bereikt. Nu in 2025 staat de teller inmiddels op meer dan 300 mensen.
De vleermuis staat op de kaart!
Onze werkgroep bestaat uit zo’n twaalf enthousiaste leden. En je kunt niet anders dan enthousiast worden als je over de bijzonderheden van deze dieren hoort vertellen. Want welk zoogdier is echt baas in eigen buik? En welk zoogdier paart zoals de vogels? Daar wil je toch meer over weten!
Ook de vleermuis heeft te lijden onder de teruggang van het aantal insecten en ook van het genadeloos vol spuiten van de spouwmuren in de tijd dat daar een kraamkolonie is gevestigd. Daarom monitoren wij als vleermuizenwerkgroep voor de Zoogdiervereniging de vleermuizenstand in onze regio. Dit doen we met Transecttellingen. De routes (drie) daarvan zijn door de Zoogdiervereniging vastgesteld. Na zonsondergang rijden we met een gangetje van zo’n twintig kilometer per uur het traject af gewapend met een detector die uit het raam uit steekt. De routes rijden we twee keer in de periode van half juli tot eind augustus. De data van de detector analyseren we en sturen dan de gegevens naar de zoogdierverening. Ook de terugkoppeling is leuk, want dan horen we hoeveel we er goed hadden en horen we welke andere soorten ook verstopt zaten in de opnames. Dit keer hebben we niet alleen het geluid van de Gewone dwergvleermuis en de Laatvlieger, opgenomen, maar ook de roep van de Rosse vleermuis, de Ruige dwerg, de Bosvleermuis en de Tweekleurige vleermuis. En de Gewone grootoorvleermuis.
Ook monitoren wij de vleermuizenstand op kerkzolders. Zo kropen wij rond op de zolders van de prachtige Sint-Werenfriduskerk in Zieuwent, de Onze Lieve Vrouw ten Hemelopneming in Beltrum, de Sint Calixtusbasiliek in Groenlo en de Grote Kerk in Neede. Als toetje van het kerkzolderseizoen kropen wij rond op zolder van de Mariahoeve in Neede. We vonden in de kerken de Gewone grootoorvleermuis en heel veel vleermuizenuitwerpselen zodat de aanwezigheid kon worden vastgesteld.
Kortom wij, Stichting Vleermuizendorp Neede, hadden een fantastisch jaar (2024) en zien uit naar het nieuwe seizoen die inmiddels volop aan de gang is. Wil je meer weten? Wil je meedoen? Je bent van harte welkom. Zoek daarvoor contact met ons via www.vleermuizendorp.nl
Hillie van de Peppel
IVN natuurgids/vleermuizengids